Gülfidan Çiçek: “En büyük ilham kaynağım içimdeki güçlü kız çocuğudur.”

Gülfidan Çiçek: “En büyük ilham kaynağım içimdeki güçlü kız çocuğudur.”
SÖYLEŞİ: Aslı Kemal Gürbey 

Gülfidan Çiçek’in, Laura’nın Yaşamadığı Hayatı isimli anı kitabı bu hafta Kalan Yayınları’ndan çıkarak raflardaki yerini aldı. Yazar ile kitap hakkında söyleşi yaptık 
Merhaba Gülfidan Hanım. Yeni eseriniz hayırlı olsun. Bu sizin ilk kitabınız. Öncelikle sizin kim olduğunuzu okurlarımıza tanıtarak başlamak isterim. Gülfidan Çiçek kimdir?   
Adım Gülfidan Çiçek.1970 yılında Ordu`nun Ünye ilçesinde dünyaya geldim. İlkokul eğitimimi memleketimde tamamladıktan sonra ortaokulu Almanya`da bitirdim. 16 yaşımdan itibaren hayatımı Almanya´da sürdürmekteyim.Henüz 17 yaşın çalışma hayatına atıldım ve o günden bu yana aralıksız çalışmaya devam ediyorum.
  
Kitabınızın yazım süreci nasıl gelişti? Bu sürecin size en zor ve en keyifli gelen yanları nelerdi? 
 Kitabımı yazarken, yazım sürecinin nasıl geçtiğini fark edemedim. Sanki zaman benim için durmuştu. Kalemim, her satırında geçmişe bir kapı aralıyordu. Yaşanmış yılları yeniden yaşıyormuş gibi hissediyordum. Her kelime, unuttuğumuzu sandığımız duyguları birer birer gün yüzüne çıkarıyordu. Tüm zorluklara rağmen bunu başarmış olmanın verdiği huzurla şimdi tarifsiz bir mutluluk içindeyim.
 
Laura’nın Yaşamadığı Hayatı aslında sizin hikâyeniz. Hikâyenizi okurken bazı yerlerde tebessüm ettim bazı yerlerde hüzünle dolup taştım. Hikâyeniz beni derinden etkiledi. Hayat hikâyenizi yazmak duygusal olarak sizi nasıl etkiledi? 
 Kitabı yazarken bazen hüzünlendim, bazen gözyaşlarıma engel olamadım, bezen de durup derin bir nefes aldım. Ancak şunu belirteyim ki, insanın kendiyle yüzleşmesi hiç de kolay değil.

Laura’nın hayat mücadelesine hayran kalmamak elde değil. Eminim okurlar da “Laura yaşadığı onca acı olaya karşı nasıl bu kadar güçlü durabildi? diye soracaklardır. Benim de merak ettiğim şey bu: Kitabınızda bahsettiğiniz travmalarla başa çıkmanızda size en çok kim ya da ne yardımcı oldu? 
Bu kitabı yazarken kimlerden güç aldığımı düşündüğümde, içimdeki o küçük kızın elini tuttuğumu hissediyorum. Bana, ´Ben buradayım, her zaman senin yanındayım´ diyordu. Ama yine de gözümün önünden gitmeyen bir figür vardı: Laura. O, “ben varım, yanındayım” diyerek bana güç verdi. İçimde tarafsız bir enerji vardı. İşte o gücün elinden tuttum ve travmalarımla yüzleştim ve Laura ile bu kitabi yazmayı başardım. Bugün hala o güce ve içimdeki Laura’ya inanıyorum.
 

Gülfidan Hanım, hikâyeniz birçok kişiye ilham olabilir. Sizin ilham aldığınız biri ya da bir olay var mıydı? 
Hayatım boyunca birçok insan, olay ve duygu beni derinden etkiledi, ancak en büyük ilham kaynağım her zaman içimdeki güçlü kız çocuğu oldu. Yaşadığım zorluklarda bile bana umut veren, pes etmememi söyleyen bir ses vardı. Bu sesi çoğu zaman geçmişte kaybettiğim anılarla, sevdiklerimle ya da hayallerimle ilişkilendiririm. Özellikle kitabımı yazarken, geçmişin o hüzünlü ama bir o kadar da cesaret verici izleri bana yol gösterdi. Herkesin içinde böyle bir güç olduğuna inanıyorum, önemli olan o gücü bulup sımsıkı sarılmak.
 
Size bir diğer sorum da şudur: Bu kitabı yazmak hayatınıza nasıl bir yenilik kattı? 
Bu kitabı yazmak, geçmişimle yüzleşmemi, kendimi daha derinden tanımamı ve içimdeki gücü keşfetmemi sağladı. Bana cesareti, huzuru ve yeni bir başlangıç yapma duygusunu armağan etti.
 
Yaşam mücadelesi veren insanlara tek bir cümleyle bir mesaj vermek isteseniz, bu ne olurdu? 
 Asla vazgeçmeyin; en karanlık anlar, aydınlığa en yakın olduğunuz anlardır.
Yeni bir kitap yazmayı düşünüyor musunuz? Gelecek projeleriniz nelerdir? 
Evet, ikinci kitabıma devam ediyorum. Laura’nın yaşamadığı yıllardan anlatılacak ve paylaşılacak daha pek çok şey var. Bu hikâye henüz bitmedi.

 Söyleşiyi sonlandırırken okurlarınızın bol olmasını diliyorum. Bana zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.   
Bende size bu keyifli söyleşi için teşekkür ediyorum. Okurların kalbine dokunabilmek benim için en büyük mutluluk. Sevgi ve saygılarımla. Teşekkür ediyorum.